Onderzoek bevestigt: Vis met MSC-keurmerk komt uit gezonde visbestanden

Vis met het MSC-keurmerk komt uit gezonde visbestanden die goed worden beheerd. Dit blijkt uit de eerste uitvoerige wetenschappelijke analyse naar de prestaties van visbestanden die bevist worden door MSC gecertificeerde visserijen.

Op 21 augustus werd het artikel ‘Ecolabel conveys reliable information on fish stock health to seafood consumers’ in het online wetenschappelijk tijdschrift PLOS ONE [2] gepubliceerd. De resultaten van het onderzoek bevestigen dat het MSC certificeringssysteem een efficiënt systeem is om te beoordelen of een visserij duurzaam is en dat het MSC-keurmerk consumenten van betrouwbare informatie voorziet over de gezondheid van visbestanden.

"De onderzoeksresultaten tonen aan dat het MSC-keurmerk een betrouwbare indicator voor duurzaam beheerde visbestanden is." (Gerd Hubold, vTI)

"De bronnen en methoden die de basis van deze studie vormen zijn internationaal erkend en onderbouwd”, aldus Gerd Hubold, wetenschapper aan het Duitse Johann Heinrich von Thünen-Instituut (vTI) en oud-secretaris-generaal van ICES (International Council for the Exploration of the Sea). “De onderzoeksresultaten zijn duidelijk en tonen aan dat het MSC-keurmerk een betrouwbare indicator voor duurzaam beheerde visbestanden is."

Gedetailleerde vergelijking tussen MSC gecertificeerde en niet-gecertificeerde bestanden

Het onderzoek gepubliceerd in PLOS ONE is de tot nu toe meest gedetailleerde en diepgaande analyse naar de biologische duurzaamheid van de visbestanden waaruit producten met het MSC-keurmerk komen. Aan het onderzoek hebben onafhankelijke wetenschappers van verschillende universiteiten over de hele wereld en visserij-experts van MSC hun medewerking verleend. In totaal werden voor 45 MSC gecertificeerde en 177 niet-gecertificeerde bestanden de vangstgegevens, de gegevens over de visserijdruk en de grootte van de visbestanden met elkaar vergeleken.

“Voor het onderzoek werden de kernindicatoren voor de gezondheid van visbestanden door de tijd bestudeerd. De prestaties van MSC gecertificeerde bestanden werden daarna afgezet tegen die van niet-gecertificeerde bestanden”, legt MSC Standards Director David Agnew uit. “Hieruit bleek dat ten opzichte van de bestanden van niet-gecertificeerde visserijen, de bestanden die door MSC gecertificeerde visserijen worden bevist over het algemeen groter zijn en minder intensief bevist worden.

De belangrijkste bevindingen van het onderzoek:

74 procent van de MSC gecertificeerde visbestanden zitten op of boven de hoeveelheid biomassa die zou resulteren in een maximaal duurzame opbrengst (het doelniveau voor de hoeveelheid visbiomassa). Voor de niet-gecertificeerde bestanden is dit 45 procent.
De biomassa van gecertificeerde visbestanden nam gedurende de afgelopen tien jaar gemiddeld met 46 procent toe, terwijl niet-gecertificeerde bestanden met slechts negen procent groeiden [1].
Uit een vergelijking tussen gecertificeerde visserijen en visserijen die na een eerste voorstudie besloten af te zien van MSC certificering, bleek dat MSC gecertificeerde bestanden gemiddeld minder intensief geëxploiteerd werden. Omdat de visserijdruk zich op een duurzamer niveau bevond, konden de visbestanden zich herstellen tot de doelniveaus.
Geen van de door MSC gecertificeerde visserijen beviste bestanden wordt overbevist. Voor die bestanden waar de hoeveelheid biomassa nog onder het doelniveau ligt waarop de productiviteit van het visbestand maximaal is, zijn strenge herstelmaatregelen genomen [2].

Evaluatie van milieuvoordelen en effectiviteit belangrijk

De analyse en monitoring van de toestand van visbestanden binnen het MSC-programma is onderdeel van een bredere monitoring- en evaluatiestrategie. “MSC is ervan overtuigd dat een wetenschappelijk onderbouwd controlesysteem van cruciaal belang is voor een geloofwaardig certificeringsprogramma”, aldus David Agnew. “Wij juichen daarom kritische onderzoeken naar ons programma, zoals deze, toe. Als de veranderingen, die zich bij MSC gecertificeerde visserijen voordoen, zo duidelijk in kaart worden gebracht, draagt dit ertoe bij de effectiviteit van het MSC-programma te vergroten en de kennis en het begrip van visserijbeheersystemen wereldwijd te verhogen."

Meer informatie

Over het onderzoek - methodologie en gegevens

Voor deze uitvoerige analyse gepubliceerd in PLOS ONE verzamelde het onderzoeksteam in één database de gegevens van 45 MSC gecertificeerde bestanden en 177 niet-gecertificeerde bestanden waarvoor als beheerdoelstelling geldt dat het bestandsniveau dat zou moeten leiden tot maximale opbrengst (MSY) moet worden bereikt.

Hierdoor werd een aantal soorten, zoals zalm, uitgesloten omdat de beheerstellingen niet zijn gebaseerd op een simpele berekening van de MSY. Daarnaast werden ook de visserijen beoordeeld onder een Risk-Based Framework uitgesloten (voornamelijk kleinschalige visserijen en visserijen met beperkt beschikbare gegevens). Het aantal geanalyseerde bestanden is gewogen tegen visserijen in ontwikkelde landen waarvoor met enige regelmaat beoordelingen van de bestanden worden uitgevoerd. De bestanden die in het kader van dit onderzoek geanalyseerd werden, vertegenwoordigen ongeveer 85 procent van de totale MSC gecertificeerde aanvoer van bijna 8 miljoen ton.

De meeste gegevens over bestanden bevist door niet MSC gecertificeerde visserijen werden verkregen via de publiekelijk toegankelijke RAM Legacy Stock Assessment Database, de grootste database ter wereld voor beoordelingen van visbestanden, waarbij deze gegevens, indien beschikbaar, werden aangevuld met recentere bestandsbeoordelingen .

[1] De oorzaak voor deze verschillen in biomassa tussen gecertificeerde en niet-gecertificeerde visserijen is tweeledig. In sommige gevallen kan de groei van de bestanden worden verklaard als een directe reactie op de voorwaarden die zijn opgelegd in het kader van de MSC certificering. In andere gevallen was er al een goed functionerend beheersysteem dat in combinatie met groeiende visbestanden en gunstige natuurlijke omstandigheden voorwaarden schiep voor de certificering van een visserij.

[2] Er is een bestand (Iberische sardine) dat na de oorspronkelijke beoordeling en certificering tot onder de duurzame grens is gezakt waardoor het bestand het mogelijk lastig krijgt zich voort te planten en voor een nieuwe populatie te zorgen. Toen dit bij de controle-audit werd geconstateerd, is onmiddellijk het MSC certificaat van de Iberische sardine ingetrokken. Deze schorsing geldt totdat de visserij duidelijke verbeteringen in het visbestand kan aantonen. Daarnaast is er nog een kleine groep bestanden bevist door MSC gecertificeerde visserijen die gezakt zijn tot onder het nagestreefde niveau waarmee maximale productiviteit gegarandeerd kan worden. Voor deze groep geldt echter dat de bestanden nog wél boven de veilige biologische grens voor dat specifieke bestand zitten. De visserijen die deze bestanden bevissen hebben strenge maatregelen getroffen om de vangst te beperken en de bestanden tot de gewenste niveaus te laten herstellen. Zo heeft bijvoorbeeld Noordzee schelvis gedurende de afgelopen vijf jaar te maken gehad met een verlaging van de visserijdruk met meer dan 40 procent. Dit heeft, ondanks een geringere hoeveelheid nieuwe vis, geleid tot het herstel van het bestand.