W maju 2019 r. ICES opublikowało zrewidowane doradztwo, w którym stado makreli z północno-wschodniego Atlantyku szacowane jest na 4,16 milionów ton. Jest to zdecydowanie więcej niż w doradztwie opublikowanym w październiku 2018 r. Czy to wystarczy, aby został przywrócony certyfikat MSC?

Przypominamy, że certyfikat MSC dla wszystkich rybołówstw makreli z rejonu północno-wschodniego Atlantyku został zawieszony w dniu 2 marca 2019 r. Decyzja została przedstawiona przez jednostki certyfikujące po przyspieszonym audycie wszystkich rybołówstw makreli na północno-wschodnim Atlantyku objętych Programem MSC. Zawieszenie certyfikacji nastąpiło w wyniku stwierdzenia jednoczesnego spadku liczebności stada makreli poniżej tak zwanego progu ostrożnościowego (doradztwo ICES z października 2018 roku) oraz prowadzenia połowów na znacznie wyższym, niż zalecany przez naukowców, poziomie.

Ocena rybołówstwa według Standardu MSC

W czasie przyspieszonego audytu, który doprowadził do zawieszenia certyfikacji, stwierdzono brak wspólnej, długoterminowej strategii zarządzania łowiskami makreli, uzgodnionej przez wszystkie rybołówstwa poławiające na tym stadzie.  Stwierdzono również, że obecne narzędzia kontroli odłowu (ang. harvest control rules) – np. podział zalecanych naukowo kwot połowowych (TAC) między wszystkimi stronami - są nieskuteczne. Brak porozumienia i współpracy zainteresowanych stron doprowadził do połowów znacznie przekraczających doradztwo ICES., a to z kolei poskutkowało niezaliczeniem jednego ze wskaźników oceny Standardu Zrównoważonego Rybołówstwa (wskaźnik 1.2.2 dotyczący zasad i narzędzi kontroli połowów).

Przypominamy, że każdy ze wskaźników Standardu MSC jest oceniany w skali od 0 do 100 pkt. Ocena od 80 do 100 pkt to wynik bardzo dobry – połowy certyfikowane, ocena od 60 do 80 pkt to ocena zaliczająca do certyfikacji warunkowej. Rybołówstwo otrzymuje warunek i wymagana jest poprawa danego wskaźnika w określonym czasie. Ocena jakiegokolwiek wskaźnika poniżej 60 pkt oznacza brak certyfikacji.

Niezaliczenie nawet pojedynczego wskaźnika Standardu wystarczy, aby rybołówstwo nie zaliczyło całkowitej oceny lub (jeśli już zostało certyfikowane), aby certyfikat został zawieszony.

Rybołówstwa makreli miały 90 dni na przygotowanie planu naprawczego. Plany dla poszczególnych rybołówstw zostały opublikowane na przełomie kwietnia i maja na stronie internetowej MSC (MINSA, ISF). Przedstawiają one:

1. Plan odnowy stad makreli na północno-wschodnim Atlantyku, który będzie częścią porozumienia państw przybrzeżnych (ang. Coastal States agreement)
2. Sposób w jaki rybołówstwa będą współpracować na rzecz porozumienia państw przybrzeżnych w sprawie podziału połowu makreli zgodnie z doradztwem naukowym

Opublikowanie planu naprawczego oznacza, że zawieszenie certyfikatu zostanie utrzymane aż do momentu wykonania planu, czyli rozwiązania problemu.

Zmiany w doradztwie ICES

W maju br. ICES opublikowało zrewidowane doradztwo, gdzie wielkość zasobów stada makreli szacuje się obecnie na 4,16 milionów ton. Jest to zdecydowanie więcej niż w październiku. Wielce prawdopodobne, że wpłynie to na ocenę wskaźników w ramach 1. zasady (stan stada) Standardu MSC. Poniższy wykres przedstawia różnice w doradztwie ICES z października i maja.  

 

Pomimo lepszego stanu stada makreli (oraz nowego doradztwa ICES), państwa przybrzeżne nadal nie ustaliły podziału kwot zgodnego z doradztwem.

Porozumienie państw nadbrzeżnych i podział całkowitych połowów (TAC) zgodnie z zaleceniami ICES, pozostaje nadal wyzwaniem, nawet jeśli ogólna biomasa stada wzrosła. Połowy makreli mają obecnie wspólne warunki certyfikacji: tj. zapewnienie skutecznej strategii połowów i dobrze określonych zasad kontroli odłowu do połowy 2020 r., a zatem spełnienie tych warunków zostanie przeanalizowane przy okazji najbliższego audytu.

Zaktualizowane doradztwo ICES oraz sposób, w jaki audytorzy zmienią wyniki w świetle tych informacji, może doprowadzić do jednego z następujących scenariuszy:

1) Audytorzy mogą przeprowadzić przyspieszony audyt i podtrzymać zawieszenie (np. jeśli stwierdzą, że rybołówstwo nadal nie zalicza wskaźnika 1.2.2); lub

2) Audytorzy mogą przeprowadzić przyspieszony audyt i znieść zawieszenie (np. jeśli stwierdzą, że stan zasobów jest wystarczająco wysoki i że istnieją wystarczające dowody na to, że narzędzia wdrażania zasad kontroli odłowu są skuteczne); lub

3) Audytorzy mogą uznać, że nowe dowody nie są jeszcze wystarczające do przeprowadzenia przyspieszonego audytu.

Są tą najbardziej prawdopodobne scenariusze, ale inne wersje są również możliwe.

Potencjalny wpływ nowego doradztwa ICES w krótkim okresie – 2019 r.

Aby mieć istotny wpływ na ocenę połowów makreli, umożliwiając CAB rozpoczęcie tej wiosny nowej przyspieszonej kontroli (ang. expedited audit, EA), która może doprowadzić do zniesienia zawieszenia, państwa przybrzeżne będą musiały podzielić między siebie kwoty zgodnie z zaleceniami ICES. Jest to krytyczny aspekt zasady kontroli połowów (ang. Harvest Control Rule, HCR), aby była ona skuteczna i spójna ze strategią połowów (podpunkty b i c). Jest możliwe, że audytorzy CAB będą chcieli opóźnić nowy audyt przyspieszony (i potencjalne zniesienie zawieszenia) do czasu, aż w praktyce pojawią się dowody takich decyzji.

Potencjalny wpływ nowego doradztwa ICES w perspektywie średnioterminowej – 2020 r.

W ramach certyfikacji MSC wszystkie rybołówstwa makreli zobowiązały się do posiadania dobrze zdefiniowanych zasad kontroli połowów (HCR), które są spójne ze strategią połowów i okazały się skuteczne w utrzymaniu stada blisko MSY, do czasu czwartego corocznego planowanego audytu. Zgodnie z harmonogramem, audyt ten spodziewany jest w połowie 2020 roku.

Co można zrobić?

Rybołówstwa i państwa przybrzeżne potrzebują silnego sygnału z rynku, który spowoduje uzgodnienie sposobu podziału kwot połowowych między poszczególne kraje. Podjęcie tego tematu podczas spotkań z dostawcami i partnerami może się okazać niezmiernie pomocne. Przedsiębiorstwa mogą również zapoznać się z planem naprawczym swojego dostawcy (zawieszonego rybołówstwa) i zaangażować się w działania klienta rybołówstwa, aby zapewnić wsparcie w ich skutecznym przyjęciu i wdrożeniu.

MSC będzie ułatwiać ten proces, organizując spotkania z rybakami, partnerami handlowymi i innymi zainteresowanymi stronami, których celem jest wsparcie dalszych kroków, prowadzących do rozwiązania przyczyny zawieszenia.

DODATKOWE INFORMACJE

Aby uzyskać więcej informacji, prosimy o kontakt z Zespołem MSC w Polsce: [email protected]

Rybołówstwa, których certyfikat został zawieszony:

• ISF Iceland mackerel
• Northern Ireland Pelagic Sustainability Group (NIPSG) Irish Sea-Atlantic mackerel & North Sea herring
• MINSA North East Atlantic mackerel
• Dania DPPO (Danish Pelagic Producers Organization)
• Irlandia IPSA (Irish Pelagic Sustainability Association)
• Irlandia IPSG (Irish Pelagic Sustainability Group)
• Holandia PFA (Pelagic Freezer-trawler Association – Netherlands)
• Norwegia NFA (Norges Fiskarlag/Norwegian Fishermen’s Association)
• Szwecja SPFPO (Swedish Pelagic Federation Producers Organisation)
• Wielka Brytania SPSG (Scottish Pelagic Sustainability Group)
• Faroese Pelagic Organisation North East Atlantic mackerel

Rekrutacja ryb

Wielkość stad ryb (lub inaczej wielkość biomasy stada tarłowego) ocenia się na podstawie masy dorosłych osobników w populacji ryb. Nie jest do niej wliczana masa młodocianych osobników. Rekrutacja jest procesem, w którym młodociane osobniki dorastają i jako dorosłe łączą się z dorosłą populacją, w której mogą się rozmnażać. Słabe lata rekrutacji ryb mogą być spowodowane przez wiele czynników, takich jak zmniejszenie ilości ikry lub mniejszy odsetek młodocianych osobników osiągających dojrzałość – np. przez niedobór pożywienia, choroby lub drapieżnictwo.

MSY B_trigger

ICES definiuje MSY B_trigger jako „Wartość biomasy stada tarłowego (spawning stock biomass, SSB), która uruchamia określone działania zarządzania rybołówstwem”. Wyjaśnienie: maksymalny zrównoważony odłów (Maximum Sustainable Yield, MSY) lub zrównoważony poziom stada, traktowany jest jako zakres, a nie pojedynczy punkt połowowy, a MSY B_trigger jest dolną granicą stosowaną dla całego zakresu. ICES stosuje MSY B_trigger jako punkt, w którym spadająca liczebność stada powinna spowodować reakcję zarządzających rybołówstwami. Przeważnie będzie to ograniczenie połowów lub całkowite ich zawieszenie.