Dwa łotewskie rybołówstwa szprota bałtyckiego: LFPO pelagic trawl sprat certificate oraz NZRO Gulf of Riga herring and sprat trawl, podjęły samodzielną decyzję o zawieszeniu certyfikatu Zrównoważonego Rybołówstwa MSC.
Morze Bałtyckie znajduje się w pod ogromną presją. W złej kondycji znajduje się wiele bałtyckich gatunków i siedlisk, co wpływa negatywnie na możliwości prowadzenia działalności połowowej. Za ten stan odpowiada m.in., długotrwałe wzbogacanie zbiornika w substancje odżywcze i organiczne pochodzące z lądu, zanieczyszczenie, niezrównoważone połowy oraz niszczenie brzegów i dna morskiego. Na ekosystem Bałtyku wpływa także postępująca zmiana klimatu. To razem sprawia, że sytuacja bałtyckiego rybołówstwa jest wyjątkowo trudna.
Szprot bałtycki, Sprattus sprattus, uznany za kluczowy gatunek niskiego poziomu troficznego w Bałtyku, zgodnie z wymogami Standardu Zrównoważonego Rybołówstwa MSC, jest brany pod uwagę przy ocenie wszystkich rybołówstw operujących na tym akwenie. Mimo, że Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) szacuje wielkość biomasy stada szprota powyżej punktu odniesienia MSY Btrigger, brakuje pełnych danych dotyczących wpływu tego gatunku na cały ekosystem.
W opublikowanym raporcie z audytu rybołówstw szprota LFPO pelagic trawl sprat certificate oraz NZRO Gulf of Riga herring and sprat trawl, niezależni audytorzy stwierdzili niedopełnienie warunków certyfikacji związanych z Zasadą 1 Standardu Rybołówstwa MSC, mówiącej o kondycji stada docelowego – rybołówstwa nie przedstawiły dowodów potwierdzających, że biomasa szprota bałtyckiego jest wystarczająca na potrzeby całego ekosystemu i sieci troficznej Bałtyku.
W konsekwencji niespełnienia warunków certyfikacji, oba łotewskie rybołówstwa szprota LFPO pelagic trawl sprat certificate oraz NZRO Gulf of Riga herring and sprat trawl, ogłosiły decyzję o samodzielnym zawieszeniu certyfikatów. Certyfikaty MSC zostały przyznane rybołówstwom przez niezależną jednostkę certyfikującą w 2017 r. Rybołówstwa te uzyskały certyfikaty warunkowe przy których ustalono warunki, jakie powinny zostać spełnione w ciągu 5 lat obowiązywania certyfikatu, aby utrzymać certyfikat oraz by możliwa była późniejsza recertyfikacja.
W związku z tą decyzją, szproty pochodzące z wymienionych rybołówstw, złowione 14 listopada 2022 r. lub później, nie mogą być sprzedawane jako „certyfikowane zgodnie ze Standardem Zrównoważonego Rybołówstwa MSC” oraz nie mogą być oznaczone niebieskim certyfikatem MSC. Zawieszenie będzie obowiązywać do czasu, aż rybołówstwa wykażą, że przyczyna zawieszenia została rozwiązana.
– Zmiany zachodzące w ekosystemie Morza Bałtyckiego powodują wiele problemów dla długoterminowego zrównoważonego zarządzania zasobami ryb w regionie. W tym trudnym czasie jest szczególnie ważne, aby bałtyccy rybacy prowadzili połowy w sposób odpowiedzialny. Przestrzeganie warunków certyfikacji jest drogowskazem, który może im w tym pomóc – podkreśla Anna Dębicka, Dyrektor Programu MSC w Polsce i Centralnej Europie.
W Programie MSC pozostają inne rybołówstwa poławiające szprota na Bałtyku: Poland herring and sprat midwater trawl and gill net, Finland Baltic herring and sprat oraz Denmark, Estonia, Germany, Sweden Baltic herring and sprat, których audyty planowane są w listopadzie i grudniu 2022 r. W trakcie audytów, niezależne jednostki certyfikujące ocenią, czy rybołówstwa spełniły ustalone wcześniej warunki certyfikacji.
Dodatkowe informacje:
MSY Btrigger
ICES definiuje MSY Btrigger jako „Wartość biomasy stada tarłowego (spawning stock biomass, SSB), która uruchamia określone działania zarządzania rybołówstwem”. Wyjaśnienie: maksymalny zrównoważony odłów (Maximum Sustainable Yield, MSY) lub zrównoważony poziom stada traktowany jest jako zakres, a nie pojedynczy punkt połowowy, a MSY Btrigger jest dolną granicą stosowaną dla całego zakresu. ICES stosuje MSY Btrigger jako punkt, w którym spadająca liczebność stada powinna spowodować reakcję zarządzających rybołówstwami. Przeważnie będzie to ograniczenie połowów lub całkowite ich zawieszenie.