Walczymy z przyłowem ptaków

Przyłów ptaków morskich może stanowić poważny problem. Na podstawie badań przeprowadzonych w 2011 r. przez BirdLife szacuje się, że rocznie na całym świecie ginie aż do 300 tys. ptaków złapanych na sznury haczykowe.

Nie tak dawno temu rybołówstwo na Oceanie Południowym w zasadzie nie było objęte żadnymi przepisami regulującymi kwestię śmiertelności tysięcy ptaków morskich tego regionu.

Jednak stosowanie selektywnych metod połowu przyniosło znaczącą poprawę, co odnotowano w certyfikowanym przez MSC rybołówstwie antara patagońskiego na Wyspach Kerguelena.

 

 

Kiedyś z powodu połowów antara na Oceanie Południowym rocznie ginęły tysiące albatrosów i petreli, zagrażając całym populacjom tych ważnych gatunków.

Od tego czasu większość rybołówstw osiągnęła znaczne postępy w zmniejszaniu wskaźników śmiertelności poprzez dostosowanie praktyk połowowych do wytycznych Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki.

Przy certyfikowanych połowach z wykorzystaniem sznurów haczykowych, liny rozciąga się tylko w nocy, dzięki czemu udało się całkowicie wyeliminować śmiertelność albatrosów spowodowaną przyłowami.

Jednak petrele poszukują pożywienia dopiero po zmroku, w związku z czym potrzebne są inne środki ograniczające ryzyko.

Na podległych Francji Wyspach Kerguelena – odległym archipelagu w południowej części Oceanu Indyjskiego – znajdują się populacje lęgowe petreli o globalnym znaczeniu.

 

Kiedy rybołówstwo antara na Wyspach Kerguelena ubiegało się o certyfikat MSC, podniesiono zarzuty dotyczące umieralności ptaków morskich, zwłaszcza burzyka burego sklasyfikowanego jako „bliskiego zagrożeniu” w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN (Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody).

Do roku 2005 w legalnych i nielegalnych połowach w okolicy Wysp Kerguelena ginęło rocznie około 750 burzyków burych, co spowodowało spadek liczebności populacji. Wskaźniki śmiertelności udało się jednak znacząco obniżyć, gdy przyjęte zostały postanowienia Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki.

Niemniej jednak Wyspy Kerguelena ciągle są obszarem wysokiego ryzyka, a przyłowy ptaków morskich pozostają większe niż w najlepiej funkcjonujących łowiskach.

W 2013 roku rybołówstwo antara przeszło pozytywną ocenę i otrzymało certyfikat MSC. Jednak certyfikat został przyznany pod warunkiem, że z roku na rok uda się obniżać śmiertelność ptaków morskich, aż wszystkie statki osiągną możliwie najlepsze wyniki.

Celem było zmniejszenie śmiertelności do maksymalnie 20 ptaków wszystkich gatunków przypadających na jeden statek przed upływem czwartego roku certyfikacji. Ponadto rybołówstwo musiało wdrożyć specjalny system monitorowania dla burzyków burych.

Rybołówstwo wdrożyło szereg środków mających na celu zmniejszenie interakcji z ptakami morskimi, w tym:

• Zwiększenie ciężaru lin rybackich, aby szybciej się one zatapiały.
• Korzystanie z białych lin, które są mniej widoczne dla ptaków.
• Udoskonalenie projektu lin płoszących tori (wielokolorowe liny przypominające wstęgi, unoszące się pionowo nad rozciągniętym sznurem haczykowym), aby odstraszać ptaki od nurkowania za haczykami z przynętą.
• Stosowanie bariery ochronnej w postaci wiszących lin, aby trzymać ptaki z dala od miejsca zaciągu, kiedy zwijane są sznury haczykowe.
• Zamykanie łowisk na czas sezonu lęgowego burzyka burego, czyli od 1 lutego do 15 marca.

Ponadto, aby zachęcać pojedyncze statki do poprawy ich wyników, tym z niższym wskaźnikiem śmiertelności ptaków morskich przysługuje odrobinę większy udział w całkowitej kwocie połowowej Audytorzy opowiedzieli się jednak za większą współpracą, a nie konkurowaniem przy szerzeniu najlepszych praktyk we flocie.

W sprawozdaniu z ostatniego audytu stwierdzono, że łowisko znacznie wyprzedziło początkowe założenia dotyczące obniżania śmiertelności ptaków morskich. W roku 2014/2015 zostało zranionych lub zabitych 80 ptaków i odnotowano jedynie 3 przypadki śmierci burzyka burego.

Mimo iż należy ubolewać nad każdym przyłowem ptaków morskich, mało prawdopodobnym jest, aby obecny wskaźnik umieralności miał jakikolwiek negatywny wpływ na populację petreli, co stanowi ogromną poprawę sytuacji sprzed certyfikacji MSC.